چند بار مردنت تکرار شد تا بمیری

ﺗﺼﻮﺭﺵ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭﻡ ﻣﯿﮑﻨﺪ ..

ﻫﻮﺍﯼِ ﺩﺍﻍِ ﺟﻨﻮﺏ ..

ﻟﺒﺎﺱِ ﺗﻨﮓ ، ﭼﺴﺒﺎﻥ ﻭ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽِ ، ﻏﻮﺍﺻﯽ ..

ﺩﺭﺳﺖ ﺗﺎ ﺯﯾﺮﻟﺒﺖ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻢ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ..

ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ ..

ﺩﺭﺍﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﺍﺯ ، ﮐﻨﺎﺭِ ﺭﻓﻘﺎﯼِ ﺟﻮﺍﻥ ، ﺯﺧﻤﯽ ﻭ ﺗﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺕ ..

ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ .. ﺗﯿﺮ ﺧﻼﺹ ﯾﺎ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ !؟؟..

ﺍﻣﺎ ..

ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﺪﻭﺯﺭ ، ﻭﺣﺸﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻔﺴﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ ..

ﺗﺮﺱ .. ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ .. ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﭘﺪﺭ .. ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺍﻫﺮ .. ﮐﺘﺎﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ .. ﮔﻞ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﺗﻮﭖ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﻞ .. ﺁﺏ ﯾﺦ ﮐﻪ ﺷﻘﯿﻘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﺂﻭﺭﺩ ..

ﺁﺥ .. ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ .. ﺗﻨﻬﺎﯼِ ﺗﻨﻬﺎ ..

ﺑﻠﺪﻭﺯﺭ ، ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﺪ ..

ﺧﺎﺍﺍﺍﺍﺍﮎ .. ﺧﺎﺍﺍﺍﺍﮎ

ﻧﻔﺴﺖ ﺭﺍ ﺣﺒﺲ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺑﻪ ﯾﺎﺩِ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﺮﯾﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺁﺏ ..

ﺻﺪﺍﯼ ِ ﻓﺮﯾﺎﺩﻫﺎﯼِ ﺧﻔﻪ ﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ، ﻗﻠﺒﺖ ﺭﺍ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ ..

ﺑﺪﻧﺖ ﺭﻭﯼِ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺍﻍِ ، ﺯﯾﺮ ﺧﺎﮎِ ﺳﺮﺩ ، ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﺱِ ﻏﻮﺍﺻﯽ ، ﺁﺗﺶ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ ..

ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﯽ ..

ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡِ ﺑﺰﺭﮔﯿﺶ ، ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺻﺪﻗﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺍ ﻃﻠﺐ ﻣﯿﮑﻨﺪ ..

ﻫﻮﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ ..

ﺍﮐﺴﯿﮋﻥ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥِ ﺭﯾﻪ ﻫﺎﯼِ ﺧﺎﮎ ﻣﯿﮑﻨﯽ ..

ﺍﻣﺎ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺧﺎﮎ ﻇﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ .. ﻫﯽ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ ..

ﺩﻟﺖ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ..

ﺭﯾﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ، ﺟﺮﻋﻪ ﺍﯾﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ..

ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻧﻮﺍﺯﯼ ﻣﯿﮑﻨﯽ ..

ﻋﻤﯿﻖ ..

ﺍﻣﺎ ﺧﺎﮎ ..

ﻓﻘﻂ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﯾﻪ ﺍﺕ ، ﮔِﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ ..

ﺧﺪﺍﯾﺎ ..

ﮐﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯿﺸﻮﺩ ..

ﺻﺪﺍﯼ ﺗﺮﮎ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻬﺎﯼِ ﻗﻔﺴﻪ ﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﻨﻮﯼ ..

ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻐﻠﺖ ﮐﻨﺪ ..

ﮐﺎﺵ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻢ ﻧﻤﯽ ﺑﺴﺖ ..

ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺗﺎ ﺩﻟﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ، ﺟﺎﻥ ﻣﯿﺪﺍﺩﯼ ..

ﻧﻪ ﻧﻔﺲ ..

ﻧﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺎﺯ ، ﺑﺮﺍﯼِ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ..

ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﮔﺮﻣﺎ ..

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺩﻟﻢ ﻣﺮﺩﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ..

ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻤﯿﺮﺩ ..

ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﻣﺮﺩﻧﺖ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﯿﺮﯼ؟؟؟ !!!!