اسلام غریب است

یک ماه بعد از ازدواج برادرم ، در مرزعه بودم که حسین مرا میهمانی دعوت کرد و وقتی علت را پرسیدم گفت : می‌خواهم باز هم به جبهه بروم. به او گفتم : حالا نمی‌خواهی بروی چرا که تازه ازدواج کرده‌ای و همسرت در این محل غریب است و احساس غربت می‌کند مدتی صبر کن تا کمی آشنا شود آن وقت برو اما شهید در جواب گفت : « اسلام هم غریب است باید برویم تا اسلام را از غربت نجات دهیم » بنابراین از گردان موسی بن جعفر علیهما السلام در لشکر 17 علی بن ابی طالب علیه السلام به عنوان تیربارچی به جبهه اعزام شد.

                                                                              خاطره ای از خواهر شهیدحسین خراسانی

آخرین عملیات

آخرین عملیاتی که شهید حسین خراسانی در آن حضور داشت کربلای 5 بود. حسین که عاشق کربلای حسین علیه السلام بود در عملیاتی به همین نام نیز به شهادت می‌رسد واقعاً چه رابطه‌ای بین عشق شهید به کربلا و شهادت او در کربلای5 بود ؟

در شب عملیات شهید کاملاً آرام و با طمأنینه بود و همچون دیگر دلاور مردان میدان عشق آرامش عجیبی داشت شهید در شب عملیات خطاب به دوستان طلبه خود گفت : شما طلّاب فقط به فکر شهادت خود هستید و نمی‌گذارید که ما شهید شویم اما این بار ، نوبت حسین بود و جواز شهادتش توسط ملائک با خون سرخ خودش امضاء شده بود.

خاطراتی در رابطه با شهیدسیدحسن شاهچراغی

راوی خاطره برادر رزمنده علی خراسانی

خاطراتی در رابطه با شهیدسیدحسن شاهچراغی سنگر ساز بی سنگر من با ایشان از زمان نوجوانی و جوانی تا زمان جنگ بسیار دوست بودم در زمان نوجوانی با هم بازی های محلی و فوتبال با توپ پلاستیکی بازی می کردیم.

شهید سید حسن در رابطه با قدرت بدنی در همان زمان نوجوانی بسیار نیرومند بودند هیچ کدام از ما و یا تیم مقابل به قول معروف به گرد ایشان هم نمی رسیدیم و از طرفی دیگر اخلاق ایشان هم بی نظیر بود یعنی اینکه با همه زود ارتباط برقرار می کرد با هم سن و سال های خود و بزرگتر  از خود ارتباط خیلی خوبی داشت خود گذشتگی در چهره ایشان همیشه نمایان بود همیشه به مردم احساس خوب داشت.

شهید سیدحسن شاهچراغی

مادر شهید می گوید دوران کودکی شهید سید حسن به سختی گذشت در دوران کودکی سید حسن چندبار مریض شد چون در خورزان امکانات درمانی و بهداشتی وجود نداشت یک بار او را به دوش خود گرفتم تا روستای فخر آباد بردم و بار دیگر باز او مریض شد او را به شهرستان دامغان بردم در حالی که هیچ مقدار پول نداشتم و با مشکلات فراوان او را به درمانگاه بردم.

ناله‌های کنار سنگر (طلبه شهیدعباسعلی کوچکی)

دشمن با خمپاره و توپ‌هایش خاکریز‌ها را به شدت زیر آتش گرفته بود. یک لحظه صدای سوت خمپاره و یا انفجار توپ قطع نمی‌شد. از سوی دیگر نیروهای اطلاعات عملیات عراق، برای شناسایی از تاریکی شب استفاده کرده، قصد نفوذ در خطوط دفاعی ایران را داشتند. باید کاملاً آماده و هوشیار می‌بودیم. کاملاً‌ حواسمان جمع بود تا جلوی هرگونه نفوذ و یا حمله‌ی دشمن را بگیریم.
ناگهان صدای مشکوکی توجه ما را جلب کرد. صدا از گوشه‌ی سنگر می‌آمد. آماده‌ی دفاع شدیم. ولی انگار صدای غمگین، همراه با آه و ناله بود. با احتیاط به طرف صدا رفتیم. مثل این‌که کسی در سجده بود و مشغول مناجات و گریه و دعا. دقت کردیم. صدا آشنا بود. او عباس‌علی بود.